Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό



Ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό

700 άνθρωποι πνίγονται ανοιχτά της Λαμπεντούζα, μεταξύ τους νεαροί άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά, όταν το σκάφος που τους μεταφέρει αναποδογυρίζει. Στο ίδιο περίπου σημείο όπου προ εβδομάδων αντίστοιχο σκάφος με 400 επιβαίνοντες βυθίστηκε, με τους 150 μόλις να διασώζονται. Στο ίδιο μοτίβο, πριν λίγες μέρες ξύλινο πλοιάριο με 150 ανθρώπους προσκρούει σε βραχώδη παραλία της Ρόδου. 15 άνθρωποι πεθαίνουν, μεταξύ τους κι ένα 6χρονο παιδί. Τουτέστιν, περίπου χίλιοι άνθρωποι πνιγμένοι στη θάλασσά μας, τη Μεσόγειο τις λίγες τελευταίες μέρες.

Άνθρωποι, όχι λαθραίοι. Άνθρωποι που άφησαν πίσω το σπίτι τους, το χωριό τους, την πατρίδα τους για να γλυτώσουν από κάποια εμφύλια σύρραξη ή από κάποιο «ανθρωπιστικό» δυτικό βομβαρδισμό ή από επέλαση αγρίων ομόθρησκων. Άνθρωποι που πίστεψαν ότι θα βρουν κάποια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη της ελευθερίας και της ανάπτυξης. Άνθρωποι που πούλησαν από τα υπάρχοντά τους ή χειρότερα πούλησαν τον ίδιο τους τον εαυτό σε κάποιο δουλέμπορο και στοιβάχτηκαν στα αμπάρια κάποιου σκυλοπνίχτη ή σε ένα απλό φουσκωτό με την ελπίδα μιας λιγότερο μαύρης μέρας στην απέναντι ξηρά. Μιας μέρας που στην καλύτερη θα έχει μεροκάματο της πείνας και του τρόμου και στοίβαγμα σε «χώρους φύλαξης» σε κάποια από τις χώρες του Νότου. Μιας μέρας που, μάλλον, εξακολουθεί να είναι καλύτερη από τις μέρες στην ακτή που άφησαν.
Άνθρωποι, όχι λαθραίοι όπως κάποιοι θέλουν να τους αποκαλούν. Όπως,  κάποιες εφημερίδες που καλούν να τους πετάξουμε στη θάλασσα πριν μας φάνε ζωντανούς. Όπως κάποιοι εκ του πολιτικού προσωπικού (ακροδεξιών δυνάμεων που αυτή τη στιγμή δικάζονται και άλλων που δε δικάζονται ) που κηρύττουν τον ερχομό των 10 πληγών του Φαραώ μαζί με την έλευσή τους στις ακτές μας. Όπως κάποιοι φιλόσοφοι μετά σακιδίου και φίλοι αυτών που δεν μπορούν να καταλάβουν πώς σχετίζεται η εισροή μεταναστών με τις εξελίξεις στις εμπόλεμες ζώνες που αφήνουν πίσω τους.

Άνθρωποι που τους ξεσπίτωσε ένα αδηφάγο σύστημα με τις ανθρωπιστικές επεμβάσεις στην υποανάπτυκτη Αφρική και Μέση Ανατολή, επεμβάσεις που καμιά φορά ξέφευγαν και γεννούσανε τερατουργήματα τύπουISIS. Άνθρωποι που τους έστειλε το ίδιο σύστημα στις προηγμένες πολιτείες του για να τους ρουφήξει κι εκεί το αίμα, ελαφρώς πιο πολιτισμένα. Άνθρωποι  που τους βούλιαξε πάλι το ίδιο σύστημα γιατί οι ανεπτυγμένες και δημοκρατικές Ευρωπαϊκές πολιτείες πρέπει να προστατεύονται από τους επικίνδυνους, αλλόχρωμους, αλλόθρησκους και ρυπαρούς γείτονες.

Όμως, σε αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα υπάρχουμε κι εμείς.Αυτοί, δηλαδή, «που δεν έχουν τίποτα και έρχονται να πάρουν τον κόσμο», εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν κάτι αν αγωνιστούν, παραμόνο να σχεδιάσουν μία άλλη κοινωνία.

ΧΑΡΤΑ - ΕΑΑΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου